ISANG linggo ang lumipas simula ng makabalik si Marco, ng Manila. Simula ng pangyayari hindi na nakipag kita sa kanya si Lara. Ilang beses na niya itong tawagan at padalhan ng mensahi pero hindi ito ng reply. Nagugulo na ang kanyang isipan mula ng makita niya ito. Nahuhumaling siya sa taglay nitong ganda. Ilang gabi na siyang hindi pinatulog sa kakaisip at inasam-asam na makita niyang muli si Lara. Kung hindi ito ipinahiya ni Monica, siguro hindi siya pagtataguan ng dalaga. Napa hugot siya ng malalim na hininga. " Saan ba kita hahanapin Lara? Gusto na kitang makitang muli," anas niya. Muli niyang sinuri ang hawak na desenyo ng bahay, na siya rin ang gumawa. " Sir, andiyan po si Mrs Montalbon," pukaw sa kanya ng secretary. Isa siyang sikat na Archetic sa siyudad ng Manila halos malalaking companya at mga kilalang pangalan ay siya ang kinuha at kasali na roon ang ginang. Napa kunot-noo siya, tapos na ang kanyang contrata sa kay ginang Rosario, nong isang taon pa. Unless na lang kung may bago itong ipapagawang project sa kanya. ” Papasukin mo," sabi niyang naka tuon pa rin ang mga mata sa hawak niyang sketch plan. Narinig niya ang pagbukas ng pinto at ang pagsara nito. " Kumusta Marco?" Naka ngiting bungad ng ginang sa kanya. Inangat niya ang kanyang tingin, " Mrs Montalbon, it is nice to see you again. Napa-upo siya ng tuwid ng makita ang babeng ilang araw nang gumugulo sa isipan niya na naglakad kasunod ng ginang. " Hi! Lara, how are you?" masaya niyang bati sa dalaga at agad na tumayo para kamayan niya ito. Lalo siyang humahanga sa ganda nito naka sout ito ng dress, na lagpas tuhod ang haba lumilitaw naman ang puting clevage sa style ng damit nito. Kahit anong soutin ng dalaga bumagay talaga rito. " Magka kilala kayo?" kunot-noo tanong ni Mrs Montalbon sa kanya. Nakangiti siyang tumango " Yes, po madam," tugon niya at pinapaupo ang dalaga sa upuan nasa harap ng kanyang mesa. " Hija, alam mo ba itong si Marco, ay isang sikat na Architect sa lugar na ito? Sa kanya ako nagpapagawa ng desinyo ko sa bahay," masayang sabi ng ginang kay Lara. " Naku, nakakahiya naman po iyan. Tamang tama lang po," ani Marco, na nangingiti

Hindi naka ligtas sa kanyang paningin ang matamis na ngiti ni Lara at ang pagnining-ning ng mga mata nito sa sinabi ng ginang. " Mrs, Montalbon ipagpaalam ko sana ang dalaga mo, na kumain sa labas. " Walang kimi niyang paalam sa ginang. Susunggaban na niya ang pagkakataon magka harap sila. Natawa ang ginang sa bilis niya na unahan pa niya ito sa sadya sa kanya. " Kung gusto ni Lara, lumabas na kasama ka walang problema sa akin," tugon ng ginang na naka tingin kay Lara. " Okay lang ba 'yon sa'yo hija?" malumanay na tanong ng ginang rito. Kinabahan siya sa isasagot ni Lara na baka tumanggi ito," Sana pumayag ka," sa kaloob-looban niya. "Pag-isipan ko po mu na,” maikli tugon ni Lara na ipinag cross ang paa. " Anyway, sinadya pala kita rito Ma rco dahil may bago akong project na gagaw in. " Pag-iba ng ginang sa kanilang paksa. " Walang problema po mrs, Montalbo n basta ikaw," mabilis niyang tugon rit o na hindi pa rin maalis ang mga ngiti. Nangingiti siya na alam na niya kung saan nakatir a ang dalaga kahit pa sinabi nito pag-iisipan ang aya niya rito pwedi niya itong puntahan sa bahay ng ginang. " Paano, alis na kami?" anang ginang na sinabayan ng pagtayo. Napatayo narin siya. " Sige, po m a'am maraming salamat ulit na sa'kin mo ipinagkatiwala ang bago mong project. Na ngingiti ang ginang na tumalikod sa kany a, nauna na itong naglakad kay Lara, sumunod nari n rito ang dalaga sa paglakad papunta sa pintuan. " L ara?" . Tumigil ang dalaga sa paglakad at nil ingon siya, ibinaling nito ang tingin sa g inang na no'y naka tayo na sa may pintuan. " Sandali lang tita, susunod nalang ako sa'yo sa labas," ani Lara at naglakad palapit sa kanya. Napasinghap siya ng ilapit ng da laga ang mukha sa mukha niya, amoy na amoy niya ang mabango nitong hininga. " Iyan bang pakay mo sa akin ay totoo? Kung 'yan ay para lang maka escor sa akin, mas mabuti pang h'wag mo nalang ituloy dahil hindi ako nag aaksaya ng oras. " Lalo pang nilapi t nito ang bibig sa bibig niya na ilang dangkal nalang ang layo ay magkakahalikan na sila. " Seryuso ako sa sadya ko sa'yo Lara, handa akong ligawan ka," aniya n a naka tingin sa mapupula nitong labi. Malapad itong ngumiti sa kanya," Mamayang gabi, lalabas tayo," sabi ni to na sinabayan ng pagtalikod sa kanya. Napa ngiti siyang sinundan ito ng tingin, sa wakas pumayag narin ito makipag date sa kanya. M atagal nang naka alis ang dalaga sa kanyang harapan, pero amoy na amoy pa rin niya ang pabango nit o

Na iimagine pa rin niya ang maamo nitong mukha at ang mapupula nitong labi na kay sarap hagkan. “ What's u p dude!” . Napaigtad siya sa pagka gulat ng bigla ng bumukas ang pintuan at iniluwa mula roon ang dalawang kaibigan sina Micheal at Anton. " Kumatok naman kayo !" hiyaw niya. Dinampot ni yang muli ang sketch plan. “ Kanina pa kami kumakatok, pero wala ng sumasagot. Bakit kaba naka tulala?” tan ong ni Anton, na naglakad palapit sa kanya. “ I think I’m inlove. " Hi ndi niya mapigil ang mapa ngiti sa harap ng dalawang kaibigan. “ Wow! Ngayon ka pa na inlove kay Moni ca?” sabad ni Michael. “ It is not Monica," saad niya . “ Lara pare, napa kaganda niya," dagdag niya na abot tenga ang ngiti. Nagka tinginan ang d alawang magkaibigan, sa b inibigkas niyang pangalan. “ Sino naman ang Lara na 'yan?” curious na tanong ni Michael. “ Nakilala ko siya sa Karatig, nong i sinama ako ni Monica roon. She’s so d*mn beautiful, katawan palang ulam na,” aniya. “ Baka katawan lan g ang maganda niyan," k untra ni Anton sa kanya. “ Not only her body. Pagmakita mo siya, para kang nakikipag us ap kay Sue Ramirez, sa liit ng kanyang mukha. ” Pag de-describe niya sa dalawa para magkaroon ito ng idea kung bakit siya nahuhumaling. “ Wow! Na excite tuloy akong makilal a 'yang babae na iyan,” ani Anton na kinu ha ang hawak niyang drawing at sinuri ito. " Ipakilala ko rin siya sa inyo. Mamayang gabi mag kikita kami sisiguraduhin kong sasagutin ako ni Lara, hi ndi ko na iyan papakawalan pa," na ngingiti niyang sabi. " Sasama kami sa'yo, kahit sa kabilang table lang k ami para makita naman namin kung gaano ka ganda ang babae ng iyan para mabaliw ka ng husto sa kanya," ani Michael. " Tama! To see is to believe," pag sangay on ni Anton sa kaibigan. Napa kamot siya sa ulo. " Date ko 'yan mga tol tapos, sasama kayo? Huwag na uy! Baka masira niyo pa ang date ko," mabilis niyang tanggi sa dalawa